Laatste deel van Nieuw-Zeeland, wat gaat de tijd hard.

13 maart 2018 - Denpasar, Indonesië

Hi!

Daar is hij dan, mijn laatste verslag over Nieuw-Zeeland. Wat zijn de afgelopen 3 maanden letterlijk voorbij gevlogen (2 cyclonen). Ik heb onwijs genoten van Nieuw-Zeeland en wilde eigenlijk nog niet weg, ondanks dat heb ik super veel zin in alles wat nog komen gaat!

20 februari bijna 2 maanden later dan gepland begon dan eindelijk mijn East Cape tripje! Kleine flashback want ik stond wederom als enige bij mijn hostel, in de regen te wachten, dit keer werd ik gelukkig wel opgehaald. Van af Rotorua gingen wij eerst naar Whakatane waar ik later afstap om een tour naar White Island te kunnen doen. De weg werd hierna vervolgd met 2 uitzicht punten. Nummer 2 was cake eten op een heuvel een historische en Maori plek. Bij terugkomst op de parkeerplaats was er ingebroken in onze bus, 15 mensen waren bijna alles kwijt in ieder geval hun tas. 5 mensen waar ik bij hoorde hadden alles nog. Een paar waren letterlijk alles kwijt, paspoorten, pasjes, geld, GoPro’s, camera’s, laptops en ga zo maar door alles was gestolen. Na een tijdje wachten kwam de politie toch niet onze kant op, maar zijn wij met zijn alle terug gegaan naar Whakatane om naar het politie bureau te gaan. Daarna nog een tijdje in Whakatane gebleven zodat iedereen gebruik kon maken van WiFi en bereik, want waar we naar toe gingen daar is geen bereik. Later hebben wij onze weg vervolgd naar Maraehako Bay, hier kwamen wij 6 uur later aan als gepland. Nog een leuk feitje, vandaag was de dag van Gita, Cycloon nummer twee die ik mocht mee maken.

Gita zal vooral het Zuider-eiland weer raken, wat achteraf helaas ook gebleken is. Voor ons was het erg donker, wilde zee in de voortuin, flink wat regen, maar de wind viel erg mee. Het was een hele fijne plek in de middle of nowhere, de busdriver liet nog foto’s zien hoe het er met mooi weer uit ziet, echt prachtig. De volgende ochtend was het een stuk beter weer en konden we een beetje genieten van hoe het er normaal uit zal zien, daarna was het tijd om weer verder te rijden.

We brachten een bezoekje aan de East Cape Lighthouse, waar we roze bloemen zagen (lekker interessant denk je), deze bloemen bloeien maar 2 weken in het hele jaar. Daarna de ik weet niet hoeveel trap tredes beklommen naar de het lighthouse en wat een prachtig uitzicht. Het was een behoorlijk lange dag in de bus. Een korte boodschap stop in Gisborne om daarna terug te gaan naar Tatapouri. Hier hebben we de volgende ochtend de eerste zonsopgang van de wereld kunnen bekijken. Die middag werd ik naar Gisborne gebracht waar ik nog 2 nachten zou slapen. Het doel was om naar de Rere rockslide te gaan, maar dit is niet gelukt. Heb deze 2 dagen niet veel gedaan, wat dingen gekocht die kapot waren gegaan en dingen regelen voor Bali.

24 februari was het tijd om weer met de bus te gaan terug richting Whakatane. Tijdens het tijd doden in het hostel ontdekte ik dat de boekenkast vol stond met reisboeken, maar snel wat foto’s gemaakt dus. Stop gemaakt bij het strand waar we konden zwemmen of lunchen, voor mij werd het lunchen want had geen zwemkleding aan. De driver had mij en nog iemand anders afgezet bij ons hostel, heel lief (altijd fijn om niet met al die spullen te hoeven lopen). In Whakatane ben ik uitgestapt om zoals al benoemd de white Island tour te doen. De volgende ochtend was het zover, enige nadeel was dat ik enorm vroeg moest op staan. Een soort van zonsopkomst bij het wachten op vertrek van de boot en een regenboog maakte het al snel een mooie ochtend. Een lekker stukje varen kijk ik sowieso naar uit. Zonder dat we in de buurt van het eiland waren, gingen wij opeens langzamer. De schipper moest iets gezien hebben dus ik stond gereed met mijn gopro en telefoon. We bleken langs een behoorlijk grote groep dolfijnen te varen, wat een feest! We hadden echt goed de tijd om te filmen, fotograferen en te genieten voordat we onze route op snelheid vervolgde.

Aangekomen bij het eiland en voor anker, met de benodigde materialen (zwemvest, helm en een gasmasker), werden we per kleine boot groepje voor groepje richting het eiland gebracht. Op het eiland zelf rondgelopen met gidsen die van alles vertellen. Het was ongelooflijk indrukwekkend en ook heel erg vreemd om te zien. Het intense geel wat gevormd wordt door de activiteit en de hitte is moeilijk te bevatten. Op de terugweg krijgen we een heerlijke lunch aan boord! Ook zagen we nog dolfijnen, maar deze keer werd er gewoon door gevaren helaas. 

Terug op het vaste land heb ik een poging gedaan naar een uitkijk punt te lopen, helaas nooit gevonden. Mezelf getrakteerd op een milkshake van de Mac en terug naar het hostel. Was vrij moe vanwege het vroege opstaan, dus heb na de wandeling niks meer uitgevoerd. De volgende middag was het tijd om voor de laatste keer op de stray bus te stappen terug naar Rotorua. 

In Rotorua was het weer helaas niet zo fijn, behoorlijk wat regen. Wist ook niet zo goed meer wat ik moest doen in Rotorua, aangezien ik er al een aantal keer geweest was en behoorlijk wat gedaan had. Gelukkig is er een hottub dus kon ik even lekker zitten. Op de kamer Claire uit Frankrijk ontmoet, waar ik de volgende dag bij het lake mee gelopen heb en daarna lunchen in de stad. Tijdens het wandelen werden we geïnterviewd door een groep schoolkinderen, goede daad voor vandaag ook weer voldaan. Aangezien ik een goed verleden heb met Rotorua en vergeten worden door de bus, ging dat vandaag natuurlijk niet gebeuren. Of toch wel als je denkt dat je de bus om 17.00 geboekt hebt terwijl je die van 16.00 geboekt hebt… super handig weer dit. De bus was vol, geen idee hoe ik nu naar Auckland zou komen.. De buschauffeur kwam later terug dat het mijn geluksdag was en hij nog precies 1 plekje in zijn bus had. Onwijs aardig, mocht zo mee en hoefde niet extra te betalen.

De laatste 4 nachten (waarvan ik 3 dagen iets kon doen) heb ik in Auckland geslapen. Ik ben vanaf hier naar 2 eilanden geweest en 1 dag besteed aan wat dingen regelen en kopen. Eiland 1: Rangitoto, een vulkanisch eiland (niet actief). Een groen begroeide krater, maar onderweg naar boven ligt er onwijs veel lavasteen verspreid over het eiland. Het weer was helaas niet geweldig, de skyline van Auckland was daardoor ook vaag en niet te fotograferen.. voor de rest van de dag heb ik met een Iers meisje samen gelopen, die mij ook nog heel wat Bali tips heeft doorgestuurd. Terug in de haven had ik nog met Claire afgesproken en hebben we wat gedronken en gegeten in de haven.
Er was een enorm groot evenement gaande in de haven; Volvo Open Ocean Race. Zelf had ik hier nog nooit van gehoord, we konden een film kijken over de race, erg interessant! Toen er ook achter gekomen dat er 2 Nederlandse boten mee racen (van de 7 boten) en later dit jaar komt alles richting Den Haag!
Eiland 2; Waiheke, groter eiland waar ook mensen wonen. Met de bus naar het verste puntje (binnen het ov bereik) gegaan en heerlijk uitgewaaid op het strand. Aan het strand zat een restaurant genaamd boathouse, hier heb ik mezelf getrakteerd op een heerlijke lunch. Behalve wat rond gelopen door het stadje en op de stranden gezeten en rond gewandeld heb ik niet veel gedaan. Deze nacht is het tijd om te gaan en was niet al te blij om weg te gaan.

Dat was mijn avontuur door Nieuw-Zeeland, nu is het tijd voor nieuwe avonturen!

Liefs uit Bali 

3 Reacties

  1. Frederique van der goot:
    14 maart 2018
    veel plezier op Bali xxx
  2. Marry:
    15 maart 2018
    Wat een avontuur weer 👍🍀
    Hoorde dat je erg ziek geweest bent
    Het gaat nu weer wat beter met je gelukkig
    Rustig aan lekker nog genieten
    Liefs van ons
  3. Connie:
    18 maart 2018
    Ik heb weer genoten van je verhaal lief .
    Heel veel plezier op Balie kijk goed uit hé 😉
    Dikke 💋💋weer ❤