Outback update

Hoi allemaal,

We zijn eventjes offline geweest in de outback maar inmiddels terug in Alice Springs. Dit is een behoorlijk lang verhaal, dat krijg je nou eenmaal als je veel meemaakt.
Frist things first, ik was geëindigd bij Halls Gap – the Grampians. 

Na een kleine zoektocht hadden wij ons caravan park gevonden, wij sliepen in een super leuk hutje (beetje stacaravan idee) met uitzicht over het veld waar mega veel kangoeroes rond hupte. Al snel hadden we vrienden gemaakt want de tig kaketoes die daar rond vlogen hadden al snel ons balkon gevonden. Bij de receptie werd ons verteld dat het zwembad (verwarmd door hout) momenteel 33 graden was, nou dat liet ik mij geen 2 keer zeggen. Het was heeeerlijk (buiten temperatuur was rond de 14 die dag).

Voor de volgende dag hadden wij uitgestippeld, wat de volgorde van wandelingen zou zijn, maar ja het weer heb je niet in de hand alle bergen in de mist, top! Hele leuke wandeling bij Mackanzie Falls gemaakt, voelde de Freek Vonk in me naar boven komen toen ik door de dik begroeide paden liep met behaarde rupsen.
Het uitzicht punt waar we ons best wel op hadden verheugd was erg mooi…. Dichte mist, meer dan wit zagen wij niet. Toch maar wel richting de beroemde wandeling naar The Pinnacle gereden. En het was het waard, want wat een uitzicht na die lange klim! Zagen zelfs onze verblijfplaats!

De volgende ochtend hadden we weer wat km te rijden, maar toch nog naar het uitkijkpunt die gisteren in de mist lag gereden, 3x raden, was dus echt veel minder mooi (Leuk feitje, het was 3 graden, dat noemt zich lente).
De weg vervolgt richting Hahndorf, klinkt Duits was dus ook een Duits dorp. Onderweg paar keer een kangoeroe op de weg. Reden langs een roze meer, had ik wel eens foto’s van gezien, wilde ik super graag in het echt zien, zagen de stop te laat, dus reden er zo voorbij.
Aangekomen in Hahndorf was het heel druk in het straatje waar alles is. Daar moesten wij natuurlijk ook even kijken, overal winkeltjes, gebouwen met een verhaal en een klein museum. Daar werkte een hele leuke vrouw, haar ouders geboren in Nederland, ze was er pas nog geweest en liet vol trots haar schoenen zien die zij had gekocht in Amsterdam.
Als afsluiter zijn we nog naar de aardbeien boerderij gelopen, super schattig winkeltje en de aardbeien waren heerlijk!

De volgende ochtend was het tijd voor het vliegveld, maar eerst de auto weer inleveren. We waren nog bijna te laat voor het inleveren omdat de weg vinden in Adelaide niet helemaal soepel ging.
Gelukkig ging op het vliegveld alles soepel en was het tijd om het koude weer in te ruilen voor een heel ander klimaat.
Aangekomen in Alice Springs hebben wij onze hitop opgehaald, na boodschappen gedaan te hebben zijn wij op pad gegaan. Ik kon niet wachten om ergens te parkeren en met de stoeltjes naast het campertje te gaan zitten. Ongeveer halverwege richting ons einddoel konden we eindelijk weer tanken, want tankstations zijn er niet veel in de outback en sommige die er zijn, zijn nog dicht ook.
Hele leuke camping, vette beestenboel daar: kangoeroes, emu’s, parkieten en andere vogeltjes in een hok en een kameel van 1 maand oud die, die dag langs de weg gevonden is en opgevangen is door de camping.
Op de camping naar de zonsondergang gekeken, waar we een Nederlands stel hadden ontmoet, super aardige mensen! De eerste nacht slapen in de hitop was overigens een ramp.

De volgende ochtend vroeg op pad gegaan richting Uluru en de Olga’s was nog bijna 300km rijden. Eerst een plekje gereserveerd op de camping (dat werd aangeraden) en daarna het National Park in. Lekker goed voorbereid wel, want wij kamen precies op het tijdstip aan dat je er eigenlijk niet moet zijn. Het was op dat moment zo’n 38 graden, dik 20 graden warmer dan waar wij vandaag kwamen dus. Eigenwijs als wij zijn, toch een poging gedaan om te wandelen, maar kwamen er al snel achter dat het geen goed plan was. Een beter plan was het dit keer koude zwembad op de camping! Na alle heerlijke verkoeling weer terug naar Uluru om de bijzondere zonsondergang te zien. Was dus even een teleurstelling want 3x raden, het was bewolkt! Gelukkig wel een paar minuten mogen genieten van de bizarre kleur (Google maar als je benieuwd bent). Daar stonden wij met dezelfde NL’ers als op de vorige camping, kreeg nog een wijntje ook :).
De volgende ochtend extreem vroeg uit bed om dit keer de zonsopkomst te bekijken, je raad het al bewolkt. Kwam het toch even goed uit dat we heel vroeg moesten beginnen met de wandeling.
Een rondje van 10.6 km waar we gister een poging tot hebben gedaan, was nu toch wel veel beter te doen. Bij de Olga’s hebben wij geen nieuwe wandelpoging gedaan, omdat er weer aardig wat km’s gereden moesten worden.

Na een ritje van iets meer dan 300 km hebben wij de camping van Kings Canyon opgezocht en natuurlijk een duik genomen in het zwembad, verheugde ik me al de hele weg op.
Een nieuwe poging gedaan om naar de zonsondergang te kijken. Met iets wat foutieve informatie en opnieuw wolken, hadden we weer pech. 
In de ochtend daarna hebben wij een onwijs mooie wandeling gemaakt, namelijk de Rim walk van Kings Canyon. Daarna zijn wij weer de weg op gegaan en hebben wij een flink stuk gereden om op en Camp Area (zo een met een brievenbus) in Ormiston Gorge te slapen.

De laatste echte volle dag in de woestijn begon met een intense regenbui, ja blijkbaar kan het. Daarna hebben wij nog een mooie wandeling gemaakt en zijn we naar Ellery Creek gereden nog in het West MacDonnell park. Poging gedaan tot zwemmen (dit keer geen zwembad), maar veel en veel te koud. Ook hier weer op een camping met brievenbus geslapen, nu nog goedkoper!

Op dit moment hebben we de camper weer ingeleverd en zitten we in Alice Springs op het vliegveld om door te vliegen naar Darwin!

Groetjes uit de outback from Aussie.