Nu al een update? Laatste dagen op het Zuidereiland en terug naar Noord

Kia Ora!

Niet schrikken hè.. Zo snel alweer een update. 

Skydive timeeee (9 februari)! Iets meer dan een maand geleden was ik al in Marahau maar heb toen mijn skydive niet kunnen doen, waardoor ik besloot lekker terug te komen. Voor mij was het dan eindelijk zo ver, want thuis wist ik al dat ik dit ging doen. Het wachten duurde nu erg lang, omdat ik terug moest komen.
Samen met Sanne en heel wat onbekende zaten we in de shuttle bus richting het vliegveld, spannend maar ook onwijs veel zin in. Op het vliegveld moesten we behoorlijk lang wachten, maar hierdoor konden wij wel in hetzelfde vliegtuig. Vooraf was het wel behoorlijk spannend, maar vanaf het moment dat we het vliegtuig in gingen kreeg ik er steeds meer zin in en ging de spanning weg.
Mijn tandem master en cameraman waren super relax en veel grapjes aan het maken, hielp toch ook wel om te kunnen ontspannen. Ik ging als een na laatste het vliegtuig uit en kon nog even zwaaien naar Sanne die als laatste ging. Op het randje van het vliegtuig was er een seconde dat ik dacht, maar wat ga ik precies doen… gelukkig was ik toen ook al aan het lachen.
Vooraf verwachtte ik dat ik behoorlijk bang zou zijn, maar ik heb de hele weg alleen maar extreem genoten van de hele belevenis! Waar ik dacht dat dit een 1 keer en nooit meer ervaring was, antwoordde ik toch met een stiekeme ja op de vraag of ik het ooit nog eens zou doen. Het is behoorlijk duur, dus zo snel zou ik het niet nog een keer doen haha.

Na een tijdje wachten kregen we onze video’s te zien op het grote scherm, leuk en vooral heel grappig. Toch wel beetje jammer dat ze precies een liedje hebben uitgekozen die ik echt haat. De rest van de dag hebben we eigenlijk niet veel gedaan, we waren ook best laat terug in Marahau. Toch best wel moe van de hele ervaring, een paar kaartspelletjes en 2 films kijken was dan ook wel alles wat we gedaan hebben.

De volgende ochtend moest ik wederom vroeg opstaan, dit keer omdat ik weer verder ga reizen, de bestemming Westport. Het was nog even afwachten of ik met de bus kon, de bussen waren bizar vol en ik stond wederom op de retravel list (tenminste dat was de bedoeling, stond er weer niet op). Uiteindelijk kon ik gelukkig toch weer mee met de bus! In Westport bleef ik voor een wat langere tijd, ook om te kunnen surfen, namelijk 5 nachten. Ik had daar 4 volle dagen waarvan ik 2 dagen ben gaan surfen, 1 dag kort ben gaan wandelen en 1 dag een boksles heb gevolgd. Verder heb ik vooral in het hostel gezeten en niet erg veel gedaan. Het weer in Westport is ook heel erg onvoorspelbaar dus ook een paar dagen regen gehad. 1 avond ben ik nog met de stray bus mee geweest naar het strand om de zonsondergang te bekijken, dit was met de bus waar Sanne mee gekomen is, best gezellig! 
In Westport toch nog 2 oude bekende tegengekomen, allebei van de bus waarmee ik oud en nieuw gevierd heb! Elke keer denk ik maar dat ik niemand meer tegen kom en dan gebeurd het toch, super leuk!

Na mijn dagen in Westport was het tijd om terug te gaan naar Picton zodat ik de boot naar Wellington kon nemen. Ver van te voren had ik al een shuttle geboekt om van Westport naar Picton te komen. 6.30 werd ik al opgehaald, dat betekend lekker vroeg uit bed. Gelukkig gebeurde mij wat al een paar keer gebeurd was… ik werd weer eens niet opgehaald. Het was natuurlijk ook nog veel te vroeg om het kantoor te bereiken wat een gedoe.
Uiteindelijk moest ik wachten op een telefoontje terug en ben ik naar de I-Site gelopen om te informeren of er geen andere manier is om in Picton te komen. Die was er helaas niet maar de dames die er werkte waren heel stellig en gingen gelijk het bedrijf nog een keer bellen, zij vertelde mij dat het niet de eerste keer is dat ze iemand hadden die niet opgehaald was. Uiteindelijk werd er van alles geregeld en kwam er een chauffeur die vrij was mij met zijn eigen auto ophalen zodat ik naar Picton kon. In de tussentijd had ik een kop thee met een lekker koekje gehad bij de I-Site.

De rit naar Picton was erg lang en vermoeiend, maar gelukkig was ik in Picton! Even lekker door het kleine centrum gelopen, de haven en naar de supermarkt. Na het eten een lekker gratis toetje in het hostel (had vorige keer in het zelfde hostel geslapen). 
In de ochtend van 16 februari was het wederom nodig om erg vroeg uit mijn bed te gaan, dit maal voor de ferry! Ik was zo slim om mijn ontbijt in mijn foodbag te stoppen en mijn foodbag in te checken bij de ferry… gelukkig kon je ook eten aan boord kopen en had ik dus gewoon ontbijt. Het was helaas niet zulk mooi weer als mijn vorige overtocht met de ferry, maar gelukkig had ik het mooie uitzicht vorige keer al kunnen zien.

Aangekomen in Wellington wist ik gelukkig waar ik heen moest, aangezien ik naar het zelfde hostel ging als vorige keer. Na het dumpen van mijn spullen ben ik ergens lekker gaan zitten om mijn ontbijtbroodjes dan maar als lunch te eten. Daarna ben ik naar het Te Papa museum geweest, het enige wat ik nog wilde doen waar ik vorige keer niet aan toe gekomen ben. Na het museum sushi gehaald als early diner. Vervolgens op bed gaan liggen en hier zo’n 2 uur later met veel moeite uitgekomen om toch maar naar de supermarkt te gaan omdat ik anders niks te eten had voor de lange busrit van morgen. Het was erg druk in de straten i.v.m. Chinees nieuw jaar dat morgen is. Op de terugweg van de supermarkt kwam ik erachter dat er een straat vol met foodtrucks stond. Het was er mega druk en dit kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan.
Bij een tentje kon je een twisted potato kopen, nou die wilde ik natuurlijk hebben. Terwijl ik stond te wachten zag ik nog iets onwijs lekker over de toonbank kopen, en dit heb ik na mijn aardappel ook nog besteld haha. Het was een bakje met stukjes gebakken banaan, 2 bollen ijs en chocolade saus. Veel te lekker natuurlijk, nadat ik dit ophad zat ik natuurlijk veel te vol. Terug in het hostel heb ik alleen nog een lekkere douche genomen en daarna proberen te slapen. Morgen was het namelijk weer tijd om mega vroeg op te staan voor de bus.

Ik kon onderweg afgezet worden in Whatawhata, geen idee was nog kleiner als een dorp haha. Vanaf daar kon ik met de public bus naar Hamilton. Uiteindelijk ben ik liftend naar Hamilton gegaan, omdat ik anders 2 uur lang op de bus zou moeten wachten. Hamilton is vreselijk saai… het enige wat er te doen was zijn het bezoeken van tuinen, alleen dat was bijna 4km verderop. Uiteindelijk heb ik echt 0,0 uitgevoerd in Hamilton voelde me helemaal niet fijn in deze saaie stad haha.
Na 2 nachten slapen was het tijd om uit te checken, het uitchecken is om 10.00 en mijn bus was om 5.50. Ik ben naar het busstation gelopen en zat om 10.15 in de bus naar Rotorua, koste wat extra geld, maar kon ik tenminste lekker weg. In Rotorua ben ik richting het hostel gelopen, wederom een hostel waar ik ook al geslapen had, om mijn spullen in de bagage kamer te leggen tot ik kon inchecken. Daarna even naar en door het park gelopen tot het ging regenen. Op het moment dat ik dit schrijf een plaats zit ik ook daadwerkelijke in Rotorua, dus voor het eerst zijn jullie weer eens echt up-to-date!

Morgen ga ik beginnen aan mijn laatste stukje Stray en mijn laatste stukje Nieuw-Zeeland, ik ga naar de East Cape waar ik hopelijk de eerste zonsopgang van de wereld kan zien!

Liefs uit het nog steeds stinkende Rotorua.