Zwemmen met dolfijnen, terug in Queenstown en naar de Oostkust

Hoi! Het is weer tijd voor een update,

Na mijn nacht in Bluff moest ik in Invercargill zien te komen, het was helaas nog steeds geen goed weer, maar gelukkig regende het niet al te hard. Met al mijn spullen probeerde ik maar langs de weg te lopen en een lift te vinden naar Invercargill. Op het begin reed iedereen mij voorbij en kon ik mijn spullen even niet meer tillen. Toen maar op een wat mij een handig plekje leek gaan staan met m’n spullen op de grond. Hier heb ik gelukkig niet lang staan wachten, werd meegenomen door iemand die in Invercargill woont en ook nog eens precies langs het hostel reed waar ik wilde slapen! Ik werd dan ook super lief en heel luxe voor de deur van het hostel afgezet.
Het was nog te vroeg om in te checken bij het hostel, dus heb een rondje door de stad gelopen en wat boodschappen gedaan. Na het inchecken wilde ik eigenlijk nog naar het zwembad gaan of iets doen, maar ik voelde mij totaal niet fit. Heb daarom maar lekker op bed gelegen en mijn was gedaan, een behoorlijk luie dag dus.

De volgende ochtend ging ik al in de Stray bus, op naar de Catlins! De driver en 4 andere meiden, jeetje wat een drukke bus haha. Redelijk lang ritje, een van de meiden had een Ukelele mee en ging voor ons spelen en zingen super leuk!
Aangekomen op bestemming gingen wij eerst naar het punt waar je kans hebt om pinguïns te zien. Het is niet echt dat ze de pinguïns elke dag zien, maar wij hadden geluk dat er 1 was (yellow-eyed penguin)! Daarna tijd voor het strand waar hopelijk dolfijnen zijn, voordat we echt op het strand waren zagen we al dolfijnen, wat een feest! Snel omkleden en het water in! Al vrij snel kwamen de dolfijnen behoorlijk dichtbij, we waren allemaal zo blij en in de wolken. Het was best koud in de zee maar dat boeiende ons niet, te veel afgeleid door de dolfijnen. Daarna eventjes opwarmen in de zon en frisbee overgooien met z’n allen. Toen we met de frisbee bezig waren kwamen de dolfijnen zo dicht bij het strand en waren ze aan het spelen in de golfen, zo gaaf! We konden het niet laten om nog een keer het water in te gaan en wederom kwamen de dolfijnen zoooo dichtbij, gelukkig staat het ook op de gopro! Op het moment dat we het water uit wilde zagen we een zeeleeuw op het strand zitten, ook maar even bekijken dus. Hij was enorm aan het poseren voor alle foto’s te schattig. Later moesten we weg, helaas, maar toen we met een intense boog om de zeeleeuw heen liepen vond hij het toch nodig om ons te achtervolgen…. Best eng hahaha. 
Het bleek een redelijk speciale soort zeeleeuw te zijn en de dolfijnen waren de Hector dolfijnen (kleinste soort).

Redelijk moe zaten wij in de bus onderweg naar Bluff om de mensen van de ferry op te halen, om later door te rijden naar Queenstown. In Bluff nog fish and chips gekocht als heel vroeg avond eten, omdat we laat aankomen in Queenstown. Die avond gezellig met wat mensen op het strand gezetten en nog even naar de bar geweest! Volgende dag in Queenstown wat lunch en snacks gekocht omdat ik een grote wandeling had bedacht, oja en deo want mijn net nieuwe deo bus ben ik lekker in het vorige hostel vergeten… Eenmaal begonnen aan de wandeling merkte ik dat m’n lichaam er totaal geen zin in had, alles deed pijn, het was behoorlijk heet en voelde mij totaal niet fit. Na een tijdje wandelen een veel te lange pauze genomen en uiteindelijk besloten om de wandeling af te lassen (behoorlijk teleurgesteld toch wel). Met een NL meisje die ik gisteren heb leren kennen op het dolfijnen strand besloten om Luge te gaan doen. Luge is een beetje reallife Mario kart idee, super lachen! We hoorde daar van een werknemer dat het momenteel 43 graden was, toen was ik wel iets minder teleurgesteld dat ik mijn wandeling had afgelast. De Luge was boven aan de gondel, dus we hadden ook nog eens super mooi uitzicht! Weer beneden weer wens een ijsje gehaald bij Patagonia, ga dat ijs nog missen. Later koekje gehaald tijdens happy hour en nog een Fergburger natuurlijk, haha lekker veel eten. De burger lekker bij het strandje opgegeten en toen nog een oude bekende tegen gekomen.

Na het eten boodschappen gedaan voor Mount Cook omdat daar geen supermarkt is, daarna terug naar het strand om daar gezellig te zitten en de zonsondergang natuurlijk. Vanavond niet meer naar de bar maar gewoon lekker naar bed haha. De reis naar Mt Cook kon beginnen, weer bij de fruitwinkel gestopt waar wij al eerder zijn geweest, deze keer maar wel wat gekocht namelijk mandarijntjes. Een lunch stop en later een stop bij Lake Pukaki, wat een prachtig uitzicht… Het lake was zo intens blauw het leek gewoon geschilderd. De wind begon al aardig toe te nemen, staat een grote storm op het menu voor de komende dagen. Aangekomen bij Mt Cook begon het helaas al te regenen en hebben we gekozen om 2 korte wandelingen te doen ipv 1 wat grotere wandeling. Mooi uitzicht over de gletsjers, wel bizar hoe erg alle gletsjers aan het krimpen zijn (global warming is real). Op de terug weg naar het hostel kwamen we in een behoorlijke regenbui met aardig wat wind terecht, helaas niet warm en droog terug in het hostel.

De volgende dag was de dag van de storm, voor ons werden er windstoten met 100km/h voorspeld en boven op de berg bij een hut waar mensen slapen 170 km/h. Het regende de hele dag door.. de hele dag hebben we binnen gezeten, films gekeken en spelletjes gespeeld. Behoorlijk saai en vermoeiend zo’n hang dag waar je geen kant op kunt.
De volgende dag dan eindelijk tijd voor wat wandelen. Ik wilde heel graag 2 wandelingen doen, 1 wandeling bestond uit 2200 traptreden beklimmen, maar eerst de bekende Hooker Valley walk. Het was behoorlijk bewolkt dus Mt Cook zien, ho maar. Toen we terug kwamen was het al best laat, we waren laat begonnen met de wandeling. Hierdoor heb ik ook besloten de klim niet te doen, aangezien er toch geen super uitzicht zou zijn.  De dag van vertrek was het behoorlijk koud, we zijn weer bij Lake Pukaki gestopt, dit keer op een andere plek, omdat het weer slechter was, was het water gelijk minder blauw en dus minder mooi als de heenweg. 
Vandaag gebeurde denk ik wel een van de bizarste dingen in de bus… tijdens de ALO had ik supervisie een vak dat je met 2 andere volgt. 1 van die jongens ging ook reizen, maar niet naar Nieuw-Zeeland, maar toch zaten we opeens in dezelfde bus. De wereld blijft klein!

Aangekomen in Christchurch wilde ik even gaan haasten, we kwamen aan het einde van de middag aan en de volgende ochtend gingen wij weer vroeg verder. Eerst dik 2 km lopen met gelukkig niet al mijn spullen, snel inchecken en door naar het centrum. Als je door de stad heen loopt zie je dat ze nog lang niet klaar zijn met het herstellen van de stad na de aardbeving in 2011. Gek om te zien hoe veel impact dat op een stad heeft en hoeveel tijd het kost om het te herstellen. Mijn eerste stop was het museum, hier hadden ze een tijdelijke expositie met de 50 greatest photography’s van National Geographic. Super leuk museum en de expositie van National Geographic was erg gaaf! Daarna rondje door de botanische tuinen gelopen en wat highlights van de stad bekeken. The 185 chairs het monument voor alle slachtoffers van de aardbeving. Had natuurlijk geen zin om te koken vandaag dus heel slecht bij Wendy’s gegeten, waar ze mij even vergeten waren, maar om het goed te maken kreeg ik een upgrade naar grote friet en drinken. Kwam goed uit had honger ook haha.

De volgende ochtend had ik mij lekker verslapen en had ik precies 20 minuten om uit mijn bed te komen en die dik 2 km terug te lopen naar de bus.. Koste mij 25 minuten, best goed gedaan maar niet de beste ochtend kan ik je vertellen. De busrit van vandaag (4 februari) gaat naar Kaikoura, te zien in mijn volgende verslag!

Liefs uit Westport